KALBİM
…
…
Her mevsimde bahar arar
O sesi o rengi sorar
Vefâ kılsa gerek kalbim
İnceliği cennetlerden
…
Her adım yerden sökülür
Her dem bir güle takılır
Vedâ kılsa gerek kalbim
Zahmetlerden mihnetlerden
…
Bir çembere biner kalbim
Gökyüzü keser felekten
Geceden bir ridâ kılar
Üstümü şu örtebilen
…
Ne çabuk kaybolmuş gözden
Gece incilerim döken
Bir edâsı var kalbimin
Üstüme dökülebilen
…
Tövbenin tadını bilmiş
Öyle inmiş cennetlerden
Rüyâ kılsa gerek kalbim
Masal dinler bir gerçekten
…
Aşk ile bir nakış işler
Ne işlerse nâkıs işler
Riyâ kılmasın bu kalbim
Kanımı gezdirerekten
…
Uçurum tutmuş elini
Bir boşluk boyar sesini
Kalbim hüznün bestesini
Yakıyor her nefesimde
…
Savaş açmış kuşları da
Kırılmış kanatları da
Sözümü tutuyor kalbim
Yatıyor bu kafesinde
(Salih BUCAK- 200?)