Şair ve yazar Şakir Kurtulmuş, Bâbıâli Enderun Sohbetleri’nde “İnsan ve Sanat” başlıklı konuşmasını yaparken hayatından önemli kesitler de sundu. Yeni Dünya Vakfı’nda düzenlenen toplantının yöneticiliğini Şadi Kocabaş yaptı. Şakir Kurtulmuş’un bir şiirini seslendirerek toplantıyı açan Kocabaş, şairin şiir geleneğinin Sezai Karakoç, Cahit Zarifoğlu, Alaaddin Özdenören ve Erdem Bayazıt gibi isimlerden ilham aldığını ve bu kaynaklardan beslendiğini hatırlatarak, “Bugüne kadar Şakir Kurtulmuş’un dergilerdeki ve kitaplardaki şiirlerini okuduk, bugün de hayat serüvenini kendisinden dinleyeceğiz.” dedi.

DEDELERİN ÖNEMİ

Dedesini anlatan bir kişinin yazdığı metni okuyarak konuşmasına başlayan Şakir Kurtulmuş, “Ben de Eskişehir’de dedemin yanında yetiştim. Gazetelerin kuponla verdiği peygamber kıssaları kitaplarını alıyor, henüz ilkokulda olduğum hâlde bu kitapların özetlerini yazmaya çalışıyordum. Edebiyatla münasebetim ve yazı serüvenim böyle başladı.” dedi. İmam Hatip Okulu’na giderken sabahleyin simit sattığını, akşama doğru da boyacılık yaptığını anlatan Şakir Kurtulmuş, konuşmasına şöyle devam etti:

“Babam yanımızda değildi, Almanya’daydı. Evde üç okuyan kişi vardı. Zor şartlardaydık. Dolayısıyla ben de çalışarak aileme katkıda bulunuyordum. Kazandıklarımla evdeki maişetimizi temin ediyordum. O yıllarda bizde bir sanat merakı başladı. İlk defa teybe yedi sekiz kişi bir metni okuyor, tiyatro eseri ortaya koymaya çalışıyorduk. O zaman radyoda yayınlanan ‘Arkası Yarın’ları büyük bir heyecanla dinliyor, etkileniyoruz. Tiyatro hevesimiz de bu şekilde başladı.”

İLK OLARAK ÖZÇELİK İLE TANIŞTIM

İlk tanıştığı edebiyatçının Mustafa Özçelik olduğunu ifade eden Şakir Kurtulmuş, okumaya olan ilgisinin nasıl başladığını ise şöyle anlattı:

“1973-74 yıllarıydı. Bana Gül Muştusu kitabını hediye etmişti. Sezai Karakoç’u 14-15 yaşlarımda iken bu kitabıyla tanıdım ve okudum. Doğrusu ilk başta anlayamadım ama vazgeçmedim de. Okumaya devam ettim. Mustafa Özçelik, daha sonra Sezai Karakoç’un Şahdamar, Körfez, Yunus Emre ve Diriliş kitaplarını bana hediye etti. Bunları da büyük bir istekle okudum. O zaman bir taraftan üniversiteye hazırlık yaparken öte yandan iştahla kitap okumaya devam ediyordum. Üniversitede iken evden para gelmiyordu. İhtiyacım vardı. Müracaat ettiğim İlim Yayma Yurdu’ndan bana burs parası çıkınca çok sevinmiştim. Zira oradan her ay almaya başladığım 500 lira para, benim rahat okumamı sağlamıştı.”

YENİ DEVİR’DE ÇALIŞMAYA BAŞLADIM

Üniversite yıllarında iken Yeni Devir gazetesinde musahhih olarak çalışmaya başladığını da anlatan Şakir Kurtulmuş, “Gazetede Rasim Özdenören, Erdem Bayazıt ve Cahit Zarifoğlu gibi değerli yazarlar köşeyazısı yazıyordu. O arada vakıf ve derneklerde düzenlenen toplantılara katılmaya başlamıştım. Merhum üstat Necip Fazıl’ı MTTB’de dinledim, çok etkilendim. Cemil Meriç’i Kubbealtı’nda dinledim. O sohbeti de çok beğenmiştim. Aydınlar Ocağı’nda bazı konferanslara katılıyordum. O zaman sanat ile hayat arasındaki münasebetin ne kadar önemli olduğunu kavramaya başlamıştım.” diye konuştu.

Şadi Kocabaş’ın “Şakir Kurtulmuş’un nesirleri de önemlidir. Bilhassa dergilerde yayınlanan günlükleri dikkat çekiyor.” demesi üzerine Şakir Kurtulmuş, günlük tutmanın ehemmiyeti üzerinde durdu ve şunları söyledi:

“Günlük tutmak çok önemlidir. Hayatı hissedersiniz günlük yazarken. Gençlere hep tavsiye ediyorum ‘Mutlaka günlük yazın’ diye. Bir bakıma günlük yazarak hayatı zapt ediyor, yaşadığınız anı, zamanı geleceğe taşıyorsunuz.”

HAZRETİ PEYGAMBERİN HIRKASI

Toplantının son bölümünde Hazret-i Peygamber’in şairlere verdiği değere de temas eden Şakir Kurtulmuş, konuşmasını şu sözlerle tamamladı:

“Hazret-i Peygamber şairleri sever. Hırkasını bir şaire vermiştir. Niçin başkasına değil de bir şaire? Sahabelerden Ka’b bin Züheyr, bir savaşta şiir okuyarak ashabı coşturunca bu durum Peygamber Efendimizi memnun ediyor ve üzerindeki hırkasını çıkarıp şair olan Ka’b bin Züheyr’e veriyor. Şairler de Hazret-i Peygamber için mükemmel na’tlar yazmışlardır. Bu bizim klasik  edebiyatımızda çok yaygındır. Çağdaş edebiyatımızda da bu gelenek sürmüştür. Neredeyse bütün iyi şairler, na’t yazmışlardır. Aslında her şiir yazmaya başladığımda o hırkanın ağırlığını, görevimin sorumluluğunu hissediyorum. Gençlere edebiyatı, kitabı, okumayı sevdirmeliyiz. Onlara karşı sorumluluğumuz var.”

Şakir Kurtulmuş, çekilen hatıra fotoğraflarının ardından dinleyicilere kitaplarını imzaladı.  

OKUMAYA VE YAZMAYA ADANMIŞ BİR ÖMÜR

Şakir Kurtulmuş;1958 Eskişehir doğumlu. İlk ve orta öğrenimini burada tamamladı. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Doğu Dilleri Bölümü’nü bitirdi. 1977 yılından bu yana çeşitli gazete ve dergilerde çalıştı.Yeni Devir gazetesinde uzun bir süre ‘Sanat-Edebiyat’ sayfası hazırladı.1980 yılında Tin Yazıtları isimli bir edebiyat dergisi yayınladı. İnsan Yayınları’nın kuruluşunda görev aldı. Eskişehir’de lise öğrenimi sırasında arkadaşlarıyla birlikte Fecir isimli bir duvar gazetesi çıkardı. İlk şiiri Mavera Dergisi’nde 1978 yılında yayınlandı. Yönelişler, Mavera, Aylık Dergi, Edep , Türk Dili, Şiar, Temmuz, Ay Vakti, Ayine, Bir Nokta, Edebiyat Ortamı, Şehir ve Kültür, Yedi İklim dergilerinde şiir ve yazıları yayınlandı. Halen Çıra Yayınları bünyesinde Edebiyat Dizisi editörü olarak görev yapan Kurtulmuş, çeşitli okul ve belediyelerde düzenlenen edebiyat atölyelerinde dersler vermeye devam ediyor. Deneme ve biyografi türünde kitapları da olan Şakir Kurtulmuş’un Çıra Edebiyat Dizisi’nden çıkan şiir kitapları şunlardır: Gökte Asılı Şarkılar, Ah Güzel Bir Gün, Yusuf’un Kuyusu, Ölüm ve Ayna.