Kaldır peçeni kader, göze namahrem misin

Ruy-i zemine düşen, Havva ve adem misin

Kimine baht-ı Leylâ, kimine taht-ı Mecnun

Bazen de Kerbelâ'da, acı Muharrem misin

Solgun gözlere düşen gurubtaki mihr-ü mâh

Ya da Şems'e adanmış, kısık perdeden bir âh

Gecede fecri öpen, sine çatlatan eyvâh

Ansızın geldim diyen, ecel-i mübrem misin

Aşk mısın yüreklerde geceyi gündüz eden

Nazlı sevgili için, dağları dümdüz eden

Eritip tende varı, Rabbinden bir cüz eden

Süleyman'ı söyleten Sultan-ı Hürrem misin

Yokluğun yokluğundan Var'ın sonsuzluğuna

Yan gönül varda iken cânın O'nsuzluğuna

Muğber etme Cânân'ı, aşkta gamsızlığına

Zatıma mahsus name, gönüle harem misin

O ki kerim sevgili, ben şaşkın ber-hevâyım

Haddini bilmez meftun, akılsız bi-pervayım

Alemden gelip geçen bir nefeslik nevâyım

Güçsüz ve aciz kula, bir hüsn-ü kerem misin