Zeytin ağacına asılı yemin

Son güvercine göz kırparken Atena

Son kez vurdu ayağını toprağa

Küskün damarlar sürgün verir mi dallara

Bu mu tamah ettiğimiz paslı dünya

Âh o zeytin gözlerinde kaç bin zeytin yetişir Erva?

Ve minik ellerin kaç bin bomba tutar bu hınçla

Yedi gün bekledi, yedi güvercinle Nuh

Yedi yeşil dal, yedi kutlu sulh

Bizler kaybettik bu davayı Erva

Ölümsüz bilgenin dallarında minik ellerin…

Baronlar, patronlar, palyaçolar

Bu dünya hüküm süren zalim ellerin

Candan beslenen katillerin Erva

Ellerin diyordum ya beyaz pamuk ellerin

Annenden koparılan, beşiğinden sürgün ellerin

Ve ıssız bir kuyuda dün gece

Yoldum durdum uykularımı hece hece

Sonra yeniden ağladım ellerine

Üşüdü buz tuttu ellerim

Zeytin ve gül kokulu ellerin

Küflü bir kaldırımda haykırdı gece

“İdlip”ten hangi kervan gelir bizim eve

Gülden salıncaklar kurdum pencere önüne

Davud Peygamber'in sığındığı tepede

Zeytinler kıyama durdu Erva.