Sahibiyim sinemde kol gezen duruşların
Saniye farkı ile o ulvî vuruşların

Enkazımın delili gözün gördüğü umman
Kadehimdeki bâde, geçmişindeki zaman

Garibiyim ruhumda savrulup duran cânın
Garibiyim semânın, göçüp gittiğim hanın

Dalgalı deniz gibi çırpınır boş hayalim

Beni benden etmede, o bir anlık ihmâlim

Şerbet içiren pınar aç feryadımı besler
Tufandan kopup geldi, o feryattaki sesler

Dertli başın sılası derdin geldiği diyâr

Çaresiz dertlerimde bir umman-ı şifa var

Ey gönlüme dolan Nûr, gel gecemi aydınlat
Gül kokulu sofranda durmadan O'nu anlat

Karanlık ıssız yolda ışıyan son gecesin
Serfirâzın dilinde söylenen son hecesin

Fâni canın hükmü yok, ömür olduğu kadar
Bana yarenlik etmez, sonrasında bu diyâr

Bir yangındır sinemde dumanı yok külü yok
Bir taptaze gülistan dikeni yok gülü yok

Erbain çeşmeleri akar, Fırat'a doğru

Yüz yıldır süren sefer bulacak illâ yolu

Kan gölünde gülistan, ne baharlar bitirir

Bir can kundağa düşer, cân cânânı yitirir

Servetim gamdan gayrı bir nefeslik saltanât
Yüreğimdeki umman, ömrüme âb-ı hayat